Ό,τι έκανες, το έκανες.
Άντε, σήκω και προχώρα.
~ Ορισμένες φορές είναι αργά. Πραγματικά αργά.
Και δεν πρόκειται να θυμώσω μ' εμένα ΚΑΙ γι' αυτό.
Μόνο στεναχωριέμαι για όλες τις όμορφες στιγμές που έχασα.
Τις έχασα για να σκέφτομαι το "μετά",
και μάλιστα ένα "μετά" που δεν υπήρχε καν!
Πώς την πατάμε και αντί να φουσκώνουμε τις χαρές μας, τις πετσοκόβουμε;
Τέτοια μανία να ψάχνω το χαμό μου πια...
Τόσο με μισώ.
Αυτομαστίγωμα και αυτοτιμωρία,
έτσι είναι όταν νιώθεις ότι δεν αξίζεις.
Όταν νιώθεις λίγος, τόσος δα, ελάχιστος.
Το χειρότερο όλων.
Και ξεφουσκώνεις τη χαρά για να είσαι αντάξιος της.
Και μένεις μ' ένα παράπονο μόνιμα...
" Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα, πάντα θα 'ναι αργά.
Δεύτερη ζωή δεν έχει. "
/ Οδυσσέας Ελύτης /
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Άσε το σημάδι σου...