Εκείνος ξέρει...θα σου δείξει το σωστό...

και παω να σου βρω την αγαπη....

εισαι μικρο παιδι.
η ψυχη σου ειναι αγνη,καθαρη...
οι σκεψεις σου χαρουμενες,αισιοδοξες...
τα λογια σου αυθορμητα,αληθινα...

και τοτε ερχεται εκεινος,που η ζωη του εχει φτασει εκει που πια δεν μπορεις να κανεις τιποτα για να τη ''διορθωσεις'',που η ζωη του εχει χασει πια το νοημα της γιατι απλα την καταντησε μια ανακατωσουρα και εχει πια απογοητευτει...
ερχεται,σε πιανει απο το χερι με στοργη και με μια ''αγαπη''-δοντια εχει θα λεγες-για να σε μαθει πως να βρωμισεις την πεντακαθαρη ψυχουλα σου,πως να μη λες αυτο που αισθανεσαι αυθορμητα γιατι πρεπει να δειχνεις σεβασμο....ακομα κι αν δεν τον νιωθεις αυτο το σεβασμο-γιατι ετσι πρεπει,ετσι ειναι το σωστο.και ξερεις ποιος το λεει αυτο το σωστο;
εκεινος ο ανθρωπος που εχει κανει τη ζωη του ανω κατω και εχει μπουρδουκλωσει τον εαυτο του.....ΝΑΙ...αυτος ο ανθρωπος αναλαμβανει να σου δειξει το σωστο....Γιατί αυτός ξέρει.
Αφησε την καρδια μου ανεγγιχτη.ειναι προορισμενη για να μεινει καθαρη...