Φωνές
Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πέθαναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψη τις ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο τους για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας -
σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Ανθρωποι ερχονται,ανθρωποι φευγουν απο το τρενο της ζωης...η απουσια καποιων ποναει περισσοτερο.ομως,υστερα,ερχεται καποιος αλλος και γεμιζει την κενη θεση διπλα σου...δε θα τον δεις αν κοιταζεις απο το παραθυρο αυτον που εφυγε...
Οταν κοιμασαι θα τον βλεπεις....
Οταν ξυπνας θα τον σκεφτεσαι...
Οταν ονειρευεσαι θα τον ακους...
κοιτα και λιγο διπλα σου,γυρω σου...ισως ενας ανθρωπος εχει ερθει να σε βοηθησει...
να σου απαλυνει τον πονο...
κι αν εχεις καποιον χαμενο,σαν πεθαμενο,
συγχωρεσε τον.συγχωρεσε τον εαυτο σου,πριν τον χασεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Άσε το σημάδι σου...